دوری از اخلاق پست

امام علی ^{سلام الله علیه}:

إِیَّاکُمْ وَ الْأَخْلَاقَ الدَّنِیَّةَ فَإِنَّهَا تَضَعُ الشَّرِیفَ وَ تَهْدِمُ الْمَجْدَ

از خلق وخویهای پست دورى کنید که همانا انسانهاى شریف را پست مىکند و بزرگوارى را از بین مى برد.

تحف العقول: ص 215 / میزان الحکمه: ج 3، ص 479

ذکر روز دوشنبه

(یاقاضی الحاجات)

احکام 111

مسأله 129. چیزى که وارد بدن مى‌شود، آب دهان و بینى در تماس با خون‌

1- هرگاه چیزى مانند سوزن در داخل بدن با نجاستى مانند خون ملاقات کند، در صورتى که پس از بیرون آمدن، آلوده به نجاست نباشد، پاک است.

بنابر این اگر وسایل اماله یا آب آن، در مخرج غائط وارد شود یا سوزن، چاقو و مانند آن، در بدن فرو رود و پس از بیرون آمدن به نجاست آلوده نباشد، نجس نیست.

2- اگر آب دهان و بینى در داخل آنها با خون تماس پیدا کند ولى پس از بیرون آمدن، آلوده به خون نباشد، پاک است.

19 خرداد 1392 خورشیدی برابر با 29 رجب 1434 هجری و 9 ژوئن 2013 میلادی

وفات همسر گرامی رسول‏خدا، «حضرت خدیجه» به روایتی (سه‏سال قبل ازهجرت)

حضرت خدیجه (س) پس از 25 سال زندگی مشترک با پیامبر اکرم (ص) در سن 65 سالگی، وفات یافت و در منطقه‏ی حَجون مکه دفن گردید. وی در سن 40 سالگی با رسول خدا (ص) ازدواج نمود و ثمره‏ی ازدواج آن‏ها، دو پسر و چهار دختر به نام‏های قاسم، عبداللَّه، زینب، رقیه، ام‏کلثوم و حضرت فاطمه‏ی زهرا (س) بود. آن حضرت نخستین زنی بود که به دین اسلام گروید و تمام اموال خود را در راه ترویج اسلام در اختیار پیامبر اکرم (ص) گذاشت. یکی از روزهایی که در آن احتمال رحلت آن حضرت نقل شده، 29 رجب است. 

شورش مردم تبریز علیه خودکامگی «محمدعلی شاه قاجار» (1287 ش)

در نوزدهم خرداد 1287 ش برابر با 9 جمادی الاول 1326 ق، انجمن ایالتی تبریز، تلگرافی به انجمن‏های ولایتی و علمای نجف ارسال داشت که مفاد آن یادآور سوء نیت شاه در ویران ساختن بنیان مشروطه و خیانت به ملت بود. دسیسه‏ها و نیرنگ‏های محمدعلی شاه، مردم تبریز را مطمئن ساخته بود که شاه قاجار، هدفی جز سرکوب آزادی خواهان ندارد. از این روی، مردم این شهر در قبال اقدامات شاه، واکنش شدیدی از خود نشان دادند. قطع خطوط تلگراف از طرف دولت که تنها راه برقراری تبریز به تهران بود، بدگمانی مردم را افزود. همچنین تلگراف محمدعلی شاه نیز که بار دیگر به دروغ او را پایبند مشروطه و هوادار مجلس معرفی می‏کرد خشم مردم را بیشتر برانگیخت. از این رو، شورش فراگیر در شهر شکل گرفت که به محاصره این شهر و وقایع متعددی انجامید.

استیضاح دولت «مستوفی الممالک» از سوی آیت‏ اللَّه «سیدحسن مدرس» (1302 ش)

مدتی پس از کودتای رضاخان در سوم اسفند 1299 دوره چهارم مجلس شورای ملی افتتاح شد و در این دوره نیز، شهید حسن مدرس به نمایندگی مجلس انتخاب گردید. او برای جلوگیری از قدرت یافتن سردار سپه، قصد داشت تا با استیضاح و برکناری مستوفی الممالک، صدراعظم احمد شاه قاجار، فردی دیگر را برای صدراعظمی روی کار بیاورد. آیت‏اللَّه مدرس علاوه بر استیضاح مستوفی‏الممالک درباره رویه سیاست خارجی، این نخست‏وزیر را دارای قدرت کافی برای مقابله و مبارزه و جلوگیری در برابر تندروی‏های سردار سپه ندانست و او را به شمشیر مرصّع و تزئینی تشبیه کرد که تنها در مجالس بزم به کار می‏رود در حالی که برای ایستادگی در برابر رضاخان، شمشیر برنده و تیز لازم است. پس از برکناری مستوفی الممالک، مردم که به وی حُسن‏ظن داشتند از مدرس به خاطر استیضاح انتقاد کردند. بعدها معلوم شد مخالفت مدرس و اکثریت مجلس، به دلیل حفظ منافع ملت و جلوگیری از قدرتِ خطرناک رضاخان بوده است.

رحلت فقیه بزرگوار آیت ‏اللَّه «سید محمدحسن الهی طباطبایی» (1347 ش)

آیت‏اللَّه سید محمدحسن الهی طباطبایی برادر مفسر کبیر قرآن، علامه سید محمدحسین طباطبایی در سال 1287 ش (1326 ق)، در تبریز به دنیا آمد. وی در کودکی پدر و مادرش را از دست داد و به همراه برادرش تحت سرپرستی وصی پدر قرار گرفت. سید محمد حسن در سنین کودکی مقدمات ادبیات فارسی و عربی و خوشنویسی را فرا گرفت و سپس سطوح عالی حوزوی را زیرنظر استادان خبره به کمال رساند. وی در 18 سالگی به همراه برادر راهی نجف اشرف شد و به مدت یازده سال از استادان بزرگی همچون حضرات آیات سید علی قاضی طباطبایی، سید حسن بادکوبه‏ای، محمدحسین غروی اصفهانی، میرزای نایینی و سیدابوالحسن اصفهانی، در علوم عرفان، فلسفه، ریاضی، طب و فقه و اصول بهره جست. این دو برادر در سال 1314 ش به دلیل مشکلات معیشتی به تبریز بازگشتند و سیدمحمد حسن در حوزه علمیه شهر به تدریس فلسفه همت گماشت. وی دانشور پرهیزگاری بود که به منظور تهذیب نفس، تزکیه درونی و تصفیه قلب کوشش‏های عمیق و مستمری را از خود بروز داد و افرادی علاقمند، در پرتو مواعظ و نصایح او به کمالاتی نائل آمدند. ایشان در اواخر عمر ساکن قم گردید ولی بر اثر بیماری قلبی به تبریز مراجعت نمود تا اینکه مرغ جان این سالک الی‏اللَّه در شب بیستم خرداد 1347 ش برابر با سیزدهم ربیع‏الاول 1388 ق در 60 سالگی از قفس تن به درآمد و پس ازتشییعی با شکوه در قم به خاک سپرده شد.

استان شدن قم به صورت رسمی و قانونی (1375 ش)

طرح استان شدن قم، برای اولین بار توسط حضرت آیت ‏اللَّه خامنه ‏ای رهبر معظم انقلاب و در سفر معظم له به این شهر در پائیز 1374 عنوان گردید. ایشان متذکر شدند که اولین گام برای بهبود و پیشرفت اوضاع قم، استان شدن آن می‏باشد. این طرح سرانجام با پیگیری‏های مجلس شورای اسلامی و وزارت کشور به انجام رسید. استان قم تقریباً در مرکز ایران قرار دارد و با مساحتی نزدیک به یازده هزار کیلومتر مربع، در بین استان‏های کشور دارای مرتبه بیست و هشتم می‏باشد. وجود حرم مطهر حضرت معصومه (س) و شکل‏گیری حوزه علمیه قم در جوار ایشان، استان قم را جایگاهی ویژه بخشیده است. امروزه قم به عنوان مرکز حوزه عظیم دینی و پایگاه نشر معارف اسلامی و شیعی در سراسر عالم تبدیل گردیده است.

درگذشت «ابن قُتَیبه» محدث و ادیب (276 ق)

عبداللَّه بن مسلم دینوری معروف به ابن قُتَیبه، قرآن پژوه، محدث، شاعر و ادیب مسلمان در سال 213 ق در کوفه به دنیا آمد. پس از تحصیل به قضاوت در دینور (در غرب ایران) پرداخت و سپس در بغداد، نوزده سال به تدریس، تالیف و تکمیل آثار علمی خود همت گماشت. ابن قُتیبه به یُمن کتاب‏هایش مورد توجه عالمان و دانش پژوهان قرار گرفت، هرچند وی از جنجال‏های زمان دوری گزید و در کارهای سیاسی دخالت نمی‏کرد. تاویلُ مشکلِ القرآن، تفسیر غَریبِ القُرآن، و معانی الشِّعر از جمله تألیفات اوست.

رحلت آیت‏اللَّه «سیدمحمد هادی میلانی» فقیه بزرگ و مرجع عالی مقام شیعه (1395 ق)

حضرت آیت اللَّه سید محمد هادی میلانی در محرم سال 1313 ق در نجف، در خانواده‏ای اهلِ علم و معنویت به دنیا آمد. اجداد او همه از ساداتِ حسینیِ شهر مدینه‏ی منوره و از فرزندانِ امام چهارم حضرت علی بن الحسین (ع) بودند. پس از اتمام دروس مقدماتی، به درس حضرات آیات: ابوالحسن اصفهانی، میرزای نایینی و آقاضیاءالدین عراقی حاضر شد و در طول 23 سال حضور در دروس و محافل علمی این بزرگان، توانسته بود بر آراء و نظرات قوی‏ترین اساتید مسلط شود. آیت اللَّه میلانی علاوه بر مهارت در فقه، در علومی همچون فلسفه، تفسیر و علوم قرآنی نیز تبحّر داشت و این دروس را تدریس می‏نمود. جلسات درس ایشان در حوزه‏ی بزرگ نجف بسیار با شکوه بود و شاگردان فراوانی از جمله آیات عظام: حسین وحید خراسانی، سید عباس صدر، محمدتقی جعفری، سیدمحمدباقر طباطبایى و... در محضر درس او به مدارج بالای علمی دست یافتند. هم چنین آثار فراوان علمی آیت اللَّه میلانی در کتب گوناگون معظمٌ له متبلور شده است. محاضراتٌ فی الفِقهِ الامامیَّه در ده جلد، قادَتُنا کیفَ نَعرِفهُم در نُه جلد و... از جمله تألیفات این مرجع بزرگ تقلید به شمار می‏روند. این عالم بزرگ در سال 1373 ق وارد شهر مشهد شده و با حضور خود، حوزه‏ی علمیه‏ی مشهد را رونقی دوباره بخشید. سرانجام این عالم ربانی که در اواخر عمرِ خود، از همراهی با نهضت اسلامی مردم علیه رژیم پهلوی غافل نبود در سال 1395 ق برابر با 1354 شمسی در 82 سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی با شکوه، در جوار مرقد مطهر امام رضا (ع) به خاک سپرده شد. گفته می‏شود که تایید شرعی برای اعدام حسنعلی منصور، نخست‏وزیر خائن رژیم منحوس پهلوی، از جانب آیت‏اللَّه میلانی به اعضای هیئت مؤتلفه‏ی اسلامی، صادر شده بود.